90. سوره البلد

مشخصات کتاب

سرشناسه:مرکز تحقیقات رایانه ای قائمیه اصفهان،1388 عنوان و نام پدیدآور:قرآن مجید به همراه 28 ترجمه و 6 تفسیر/ مرکز تحقیقات رایانه ای قائمیه اصفهان مشخصات نشر دیجیتالی:اصفهان:مرکز تحقیقات رایانه ای قائمیه اصفهان 1388. مشخصات ظاهری:نرم افزار تلفن همراه و رایانه

موضوع:معارف قرآنی

سوره البلد

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

لا أُقْسِمُ بِهذَا الْبَلَدِ (1)

وَ أَنْتَ حِلٌّ بِهذَا الْبَلَدِ (2)

وَ والِدٍ وَ ما وَلَدَ (3)

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِي كَبَدٍ (4)

أَ يَحْسَبُ أَنْ لَنْ يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ (5)

يَقُولُ أَهْلَكْتُ مالاً لُبَداً (6)

أَ يَحْسَبُ أَنْ لَمْ يَرَهُ أَحَدٌ (7)

أَ لَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَيْنَيْنِ (8)

وَ لِساناً وَ شَفَتَيْنِ (9)

وَ هَدَيْناهُ النَّجْدَيْنِ (10)

فَلاَ اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ (11)

وَ ما أَدْراكَ مَا الْعَقَبَةُ (12)

فَكُّ رَقَبَةٍ (13)

أَوْ إِطْعامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ (14)

يَتِيماً ذا مَقْرَبَةٍ (15)

أَوْ مِسْكِيناً ذا مَتْرَبَةٍ (16)

ثُمَّ كانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ وَ تَواصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ (17)

أُولئِكَ أَصْحابُ الْمَيْمَنَةِ (18)

وَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآياتِنا هُمْ أَصْحابُ الْمَشْأَمَةِ (19)

عَلَيْهِمْ نارٌ مُؤْصَدَةٌ (20)

آشنايي با سوره

90- بلد [شهر]

منظور، شهر مكه، زادگاه و وطن پيامبر است كه در اولين آيه اين سوره، خداوند به آن، سوگند ياد كرده است. سوره، خلقت انسان را در رنج و سختى، (بعنوان كوره اى از حوادث در جهت ساخته و پرداخته شن انسان) بيان مى كند و نيز اشاره اى به اينكه بر كارهايش نظارت مى شود و بنا بر اين بايد در آزادى اسيران، اطعام گرسنگان و سفارش به صبر و رحمت بكوشد. «صبر بر طاعت و «صبر از معصيت و «صبر بر مصيبت در اين سوره بطور ضمنى آمده است. بعد از سوره «ق ، در سال 3 بعثت، در مكه نازل شده است و داراى 20 آيه مى باشد.

اعراب آيات

{بِسْمِ} حرف جر و اسم بعد از آن مجرور {اللَّهِ} مضاف اليه، مجرور يا در محل جر / فعل مقدّر يا محذوف / فاعل محذوف {الرَّحْمنِ} نعت تابع {الرَّحِيمِ} نعت تابع

{لا} حرف زائد {أُقْسِمُ} فعل مضارع، مرفوع به ضمه ظاهرى يا تقديرى / فاعل، ضمير مستتر (أنا) در تقدير {بِهذَا} حرف جر و اسم بعد از آن مجرور {الْبَلَدِ} بدل تابع

{وَأَنْتَ} (و) حرف اعتراض / مبتدا، مرفوع يا در محل رفع {حِلٌّ} خبر، مرفوع يا در محل رفع {بِهذَا} حرف جر و اسم بعد از آن مجرور {الْبَلَدِ} بدل تابع

{وَوالِدٍ} (و) حرف عطف / معطوف تابع {وَما} (و) حرف عطف / معطوف تابع {وَلَدَ} فعل ماضى، مبنى بر فتحه ظاهرى يا تقديرى / فاعل، ضمير مستتر (هو) در تقدير

{لَقَدْ} (ل) حرف قسم / حرف تحقيق {خَلَقْنَا} فعل ماضى، مبنى بر سكون / (نا) ضمير متصل در محل رفع و فاعل {الْإِنْسانَ} مفعولٌ به، منصوب يا